ipek yaðmurlarca iniyor göðsüme saðnak unuttuðum þarkýnýn dili tenimi okþuyor ben ki kýsaltýrým geçmiþin gölgesini ben ki küfürün aðzýnda bir sustalý þiir en iyi kimbilir bir yalnýzlýðýn ortasýna nasýl usulca inilir
al bu yarayý öp koy koynuna baþýný yastýðýndan yana çevir, biz seninle bir ömrün sonunu baþa aldýk aramýza ancak bir mavi hüzün devrilir
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.