ÜŞÜYEN ALLAR

Üþüyen Allar

iðreti bakýþlarýna tutsaktý dakikalar
gidecektin sanki
emanetti duruþun
ürperiyordun
"kýrmýzý gülün alýný " boyuyordu eski bir radyo
radyo tedirgindi
radyo allar içinde

söylesene
allar allandý mý

yok yok soðuk deðil hava
soðuk bizim yüreklerimizde

hemen yanýbaþýnda orada alelacele
dar bir alan buluyorum
ekleniyorum yörüngene
gözlerin gözlerime tutulsun istiyorum
bak
görerek bak diye sufle veriyorum
inciler diziyor gülüþün
sen gelincik tarlasýndan geçmiþ gizemli kadýn
leylak kokuyor tenin

beri yanda genç sazende
"her gün aðlasam yeri var" diyor

söylesene her gün aðlayalým mý

birden her þey aslýna dönüyor
kendisi oluyor bütün hayaller
ýrmaklar kendisi oluyor
ova kendisi
kendi mecraðýnda gidiyor umutlar
ama


toprak yol yorgun
fakat yine de uzanýyor ayaklarýmýzýn altýnda yürüyelim diye
hemen önümüze topraðý saramayan kökleriyle
yaþlý bir ceviz aðacý devriliyor
beride
kart ve çirkin bir çakýr dikeni
batmak üzere tutuþan ellerimize
birden ýrmaklara akýp giden yaðmura dönüyorsun
denizlere ulaþýyorsun ummanlara
dalsam derinliklerine
biliyorum vurgun yiyeceðim
korkularým var
zýpkýn ucunda bana karþý duruyorlar
hayallerime saplanýyor hayallerin
ne çare ki çok uzaktasýn
ýsrarla iþte ýsrarla
"bugün benim efkârým var" diyor sazende
söylesene bu efkârlar niye sahi niye

salsaydýk keþke sesimizi asumana
gitseydik yüreðimizin peþi sýra
sana þarkýlar söylerdim makamý uþþaktan
ya da
bir bað evinin bahçesinde tutuþup el ele
öylece býrakýp her þeyi
unutup dünyayý
sat anasýný dünyanýn be
ah keþke sat anasýný

"kýrmýzý gülün pürçeði /yâr önümde oynar köçeði"

yok yok soðuk deðil hava
soðuk bizim yüreklerimizde


Þükrü BEÞÝKTAÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: