Bak bir varmýþ, bir yokmuþ masalým böyle baþlar Olan, sen yaram açýk sol dermedi bedenim Ahkam pir, kesen çokmuþ yüreðim öyle taþlar Bahardým faslý kaçýk yol vermedi gidenim!
Dönüp de bir baksaydýn kalbin saran ben miydim? Her manaya büründüm dedim gönlün hoþ olsun Süzgün caným aksaydýn derdin karan ten miydim? Saðdan soldan küründüm denmez, sinen loþ bulsun!
Hasbýhalin can yakýp pey kaldýn söyleyerek Seçmek ile zorlandým sen gezeli hýyanet Bana zerresi akýp gam saldýn eyleyerek Haksýz mýydým? Horlandým sen ezeli kýyamet!
Týrmýklarýn var iken arzu endam bil sözüm Fevrin, döþek yatak mý? Bol kýymýðýn can batýp Senli demet hep diken kýzýl tomruk kil yüzüm Mabet miydin batak mý? Kalk demiþken þan katýp!
Kör olmuþken kalp gözüm nem gerek, gelip bulsan Geç! Demiþken ayaða bura kadarmýþ yolum Devrik laf, yeksan sözüm kalbimi bilip kalsan Can, diren kýzgýn yaða! Piþkin, kadermiþ solum!
Gülsen Tunçkal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.