El vur, bak kalp ne diyor nem düþmüþ öz derine! Ömre hitabým nazar aþk mý? O saf halleri Gönlü heder ediyor nar gurur köz yerine Terkisinden kan sýzar korku dað, Kaf haller!i
Mor elemli geceler ne kadarda haklýymýþ Tan, bozgun yeldasýndan uzar gidiþin nere? Safým yaren heceler sýr kaderde saklýymýþ Taþkýn su seldasýndan aðlak ediþin dere!
Bir bilsen ne haldeyim seni bana salmayan Islak bakar gündüzüm sýrmayý görmez gözüm Sanki yaban eldeyim yürek cana kalmayan Ýpeði yoz sündüsüm kendiri örmez sözüm.
Gayri muayyen mi söz okunmaz kulaðýna Sinem böyle bulanýr vay ki, uzar niceler Kör deðildin, görmez göz dokunmaz ulaðýna Söz geçmez, dað dolanýr mezar kazar heceler!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.