Sorma beni mazinden yazýlan bir satýra Figan ettin d/ilimden sonra ver/yansýn hayat Ç/aðrýma cevap vermez kazýlan bin hatýra Önce tuttun elimden sonra ver/yansýn hayat.
Bir yürek kalýmýnda sözümü biçti kalem Ucu yanýk anýlar bilip bilmez seçiyor Her nefes alýmýnda yüzümü seçti elem Sensiz lâl gecelerim çýðlýk atýp geçiyor.
Geçen günlere yanýp dününe haber saldým. Ses tellerin titretip depremleri yarattý. Ýnatla seni anýp ünlenip cevap aldým. Yýkýlan daðlarýmda tepecikler arattý.
Ne yaza varabildim ne de kandým azýna. Dönde bir bak kendine mangalda kül kalmadý. Kýrkayaklýda olsam yine yandým nazýna. Ayýn þavký incindi fecrime tan salmadý.
Çarklarý döndürdükçe hatýralar yoruldu. Hele bir yol olgunlaþ içim çocuk aðlýyor. Feleðin nevri dönmüþ benden hesap soruldu. Mevsimin hep aynýymýþ düzen tutmaz çaðlýyor.
Kalemin iþ baþýnda olur olmaz yazýyor. Derdinde dönenceyken ezasýna bulandým. Önce kirlerden arýn dilin mezar kazýyor. Z/âlim öfken bitimsiz cezasýna ulandým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.