YEDEĞİ OLMAYAN ÜÇ ŞEY
Kýymetini iyi bil, hayat bunlarla baþlar
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Her þeyin bir yeri var, bunlarýn yeri baþka
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Hakkýný ödeþemen gönlünü yere sersen
Her þeyin çâresi var; istisnâ var mý dersen?
Yerleri asla dolmaz onlarý kaybedersen
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Gönlünü almak için, gerekirse taþ taþý
Ne olursun onlara; “oof” deme çatma kaþý!
Hem dünyada, ukbâda saðlýk her þeyin baþý
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Kötülükler barýnýr cehâlette, yokluk da
Huzur, güven istersen; ilim, irfan, tokluk da
Vahdette yedek olmaz olsa olsa çokluk da
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Günü gelince elbet kara toprak bizi yer
Münkir, Nekir meleði Rabbin kim nebin kim der?
Ne olursun sen sen ol, sen onlara deðer ver
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Allah’tan gayrýsýna ne olur etme minnet
Eðer olmak istersen gerçek kul gerçek ümmet
Anne öyle deðer ki; “ayaðýn altý cennet”
Üç þeyin yedeði yok; anne, baba ve saðlýk.
Ayla, yýldýz kaybolsa güneþ dahi sönse de
Gerçek asla deðiþmez; hayat terse dönse de
Çok þeyin telâfisi hayatta mümkünse de
Üç þeyin yedeði yok; ANNE, BABA ve SAÐLIK...
28/12/’14
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.