Sususuzluðumu gidermiyor kar Üþütmüyor ellerimi soðuk ve ýsýtmýyor ateþ artýk bedenimi Uykumu bölemiyor elini omzumda hissettiðim devler. Ama uyutmuyorda hayata karþý uyguladýgim grevler. Canýmý yakmýyor, poposu kanýmla dolacak olan sivri sineðin kanýmý emmesi, Tedirgin etmiyor örümceklerin tenimde gezinmesi. Ýnsanlar; Evet onlar, Onlar hiçmi hiç ilgilendirmiyor artýk beni ... Sevdiklerim mi ? Onlarý mý soruyorsunuz onlar hala yanýmda yada öyle hissediyorum. Dilimden düþürmediðim, sohbetnine doyamadýgým daha da önemlisi sevdiðim insanlara toz konduramýyorum. Ýþte en büyük eksikligim sevmek, çok sevmek ve çok ama çok sevmek !!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Destan Mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.