Kar eriyip bahar gelince,
Kurumuþ güle can girince,
Hafiften dagdan yel esince,
Boþlukta savrulan yapraktýr.
Aþk
Tay anasýný boyda geçince,
kýnalý kuzu emmeyi kesince,
Çobanlar keçesini giyince,
Beline taktýgý kavaldýr.
Aþk
Kara sacda bazlama yapýlýnca,
Kokusu köþe bucak yayýlýnca,
Birde köze çay koyulunca,
Koyulaþan sohbettir
Aþk
Ninem dedem ölünce,
Akrabalar tarla takým bölünce,
Dedemin topragýný öpünce,
Gözümden süzülen yaþtýr,
Aþk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.