Karamsar Soyut Karmaşığı

Duygularýna gem vurmak zordur
Karamsar tavýrlara düþmek gibi
Hislerin tuzaðý sarýp sarmalar asice
Kavurup baðrýn da yanan ateþ kordur
Konuþmaz dilin baðlanýr dilsiz gibi
Yaklaþýp düðüm olur boðazda sinsice


Sanki taht kurmuþtur çýkmaz içinden
Yerleþir böðrünün ince noktasýna dayanýr
Saplantý oluverir gün görmemiþ biçimden


Kaçmak istedikçe kovalar gölgen gibi
Dokunmak istediðin her nesnede iz býrakýr
Ruhuna öyle bir iþler ki beynine el koyar
Canýndan bezer sin adeta seni hiçe sayar


Tam cesaretin olduðu an engeli yapýþtýr
Elin kolun esir gibi buyruðuna uyar
Ýþkenceye maruz kalan tutsaklar gibisindir
Sonu görünmeyen dipsiz kuyunun içinde


Kabuðunda debelenir durursun aciz
Haykýrsanda kendinden baþka duyanýn olmaz
Çýrpýnýr durursun can çekiþen kuþ gibi
Yüreðin yanar çare bulamaz soyut karmaþýðý biçimde

NESRÝN ÖNEM DEMÝR
28 12 2014
BURSA


Sosyal Medyada Paylaşın: