Üstadım Unuttun Sanırım

Ben kendimi tanýyamýyorum üstadým...
Elim kolum baðlý oturdum pencereme
Tek tesellim oldu yaðmurlar, yýldýzlar
Onlarda kayboluyor bir anda gözlerimde

Suçum nedir bilmiyorum üstadým...
Herkes üstüme geliyor, korkuyorum
Yaramý saracak ufacýk bir kelimeydi
Ben duymadým! Peki neyi yanlýþ yapýyorum.

Kader diye yazýlan aslýnda neydi üstadým...
Ben bu yazýdan sadece siyah çizgiler hatýrlýyorum
Elimdeki kalemin bile deðeri yok gibi
Acaba okumayý, yazmayý mý unutuyorum?

Sözün bittiði yerdeyim üstadým...
Aðzýmdan çýkacak her heceye þaþýyorum
Bedenim sanki bir ceset torbasý
Kendimi taþýyamýyor, düþe kalýyorum.

Yolum karanlýk üstadým...
Aydýnlýklara gölge katmaya gidiyorum
Sessizliðim belki bir müjde olur sizlere
Ecelin varlýðýný bir kez daha hatýrlatýyorum.

Ben gidiyorum Üstadým...
Lekeli geçmiþ silinmezdi ya
Üstüne temiz bir gelecek çekiyorum
Ben ölüme gidiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: