Deniz mi insanı boğar, insan mı denizi...
Ey deniz...
Sen ki bir avuç suyla can alan
Kader bilinen yolu týkalý býrakan
Son denen günü bir anda yaþatan
Sen ki yaþattýklarýn ile yaþayan
Her canlýya bir hayat baðlayan
Her canlýya bir can borçlu kalan
Dünya senin sana muhtaç olan
Sardýðýn toprak seni unutmuþ
Her dalgan da sana kinle bakar
Vardýðýn her limanda gemiler baraj kurar
Aldýðýn her yaðmurda sana hayat var
Seni bekleyen milyonlarca aðaç
Yolunda dalý ve yapraklarý yatar
Bir damla suyun bereketi sen
Sende nasýl bir hayat var?
Ey insan...
Sende her tür kalleþlik var
Sen ki bir damla suya muhtaçken
Denizle ne alýp veremediðin var
Kirlettiðin su sana merhamettir
Yüzmeye çalýþtýðýn yerde
Seni boðan senin pisliðindir
O ki sana ALLAH’tan rahmettir.
Sen gibilerine ders deðil nimettir
Yapacaðýn her þey ona hakarettir
Ki sen insan oðlu nefis senden daha fanidir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.