Ölüm-Kalım Sahnesi
Hayat bana uzakken yattým secdeye
Sabahlara kadar yalvardým Rabbim’e
Gözlerim kan aðlar, sýzlar, usanmaz
Bir karanlýk çöktü, ömür sanki sahte
Baþtan verilmiþ bir karar var
Tutulmayan sözler tutuldu güneþe
Gecenin bir vakti gönderilen vahiy
Bize emanet, verilmiþ Ümmete
Sarmýþ dört yanýmýzý þeytan
Sapmýþ yolumuz hiç bilinmezlere
Kanmýþ ya kalp bir defa
Su serpilmez mi yanan gönüllere?
Ölüm uykusunda yataðým serilsin Kabe’ye
Affýna sýðýnýrým ALLAH utandýrmasýn kimseye
Bedenim usulca serilsin en dibe
Zamaný olan sussun, konuþan oldu virane...
Tahtalý köyden kovulmak acayip belkide
Hiç görmediðin ruhlar gezer tozar sahnede
Oyun bitti rolü tükenen arka perdeye
Diðer oyuncular son satýrýna eklesinler tek cümle:
Yaþamýn ötesi olmaz bu sahnede
Oynamak isteyenler 2. perde ahirette...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.