hüzün acýdan doðmuþ gibi
çayýn þekerine bile aðrý kattýk
halbuki demin bardak içindeki yüzü
bastýrýlmýþ melankolik çocuklardý
onlarýn gözlerinde kýzýl dururdu aþk
...
içimdeki çocuðun
annesinden öðrendim sevmeyi..
portmantoya asýlý þemsiyeyi boþverip
yaðmurda hatýrlamalýyým seni
ýslak
zatürre tehlikeli hayalle
umursamadan kenti
çocuklarý saklayarak paltoma
kirpiklerimde toplamalýyým senleri
kedileri, köpekleri selamlayýp
hiç tereddüt etmeden
adýnýn harfleriyle
adýmlamalýyým kaldýrýmlarý
sen birsin, sonsuzsun gölgeme
eski liman aðzýnda
ölü gemilerle aðlamalýyým hasretine
tahta masaya kazýnmýþ kayýp aþklarýn
hiçliðinde sarýlmalýyým olmayýþýna
dahasý
bir bardak taze çayda düþlemeliyim seni
þekeri atýnca içine
cama vuran kýzýl dalgalarda özlemeliyim
sensizliðin gecesine yazmalýyým mektuplarý
isimsiz adreslere göndermeliyim
ne bir kaðýt olmalý
ne bir zarf
dilimin ucundan havaya tutunmalý kelimeler
demeliyim ki
asýn þimdi gözlerimi
saçlarýmdan çekin sehpayý
ellerimi baðlayýn ölülerle
son bir aþk içeyim
sonra def edin beni geceye..
pragrafýn aðrýsý
öylesine dramatik
öylesine paramparça olmalý
noktasýz virgülsüz duymalýsýn beni
çýrýlçýplak baðýrmalýyým sonra
sustuðum an
mektuplara dip not olup kalmalý
karmaþýk olmamalý sevdam
yada ezbere bilinen
evcilik oyunlarýna dönmemeli
sabah ezanýný
dört duvar arasýnda dinletmemeliyim sana
ruha hayatý sevdiren o sesi
zemheride denize sýfýr duyumsamalýsýn
martýlar acýkmýþken zýlgýt, zýlgýt
minarelere ýþýklar düþtüðünde doyurmalýsýn onlarý
balýkçý takalarý ve yosun kokusu
bir deniz feneri
kýrýlýp atýlmýþ þarap þiþeleri
geride bir dünya kirlilik
bir o kadar temiz kalmýþ umutlar
seni aðýr kuþkularda deðil
dirençli sadakatte mutlu etmeliyim
güzel çocuklar
ve emeðin ezgili adamlarý düþünce yollara
arkadan el sallayan kadýnlarýn
yüzünde bulmalýsýn hayatý
ben sende dövüþmeliyim zulme karþý
sen bende kardeþ türküler söylemelisin
düþlerin penceresinden bakýp yarýna
kimselere eðilmeden kurmalýyýz hayalleri
Bütün var olanlarý içine alabilen aklým
senin yokluðunu alamayacak kadar aciz kalmalý
el ayak çekildiði zaman
geriye kalan yalnýzlýk
kalabalýk yaralar açmalý uykusuzluðuma
sadece hüzün olmamalý aþk
iki kiþinin yalansýz duruþunda
bata çýka umutlar doðurmalý
anla beni
ey yüreðimde ateþ çýðlarý büyütenim
ben sana karmaþýk denklemlerle aþk anlatmýyorum
ýrmaðýn duru suyunda gördüðün çakýldýr diyorum
gözlerindeki denizin suyunda
alabora olmak kadar güzeldir aþk
sadece sabahlarýma günaydýn doldur istiyorum
sana aklýmýn duygularýyla
yüreðimin mantýðýndan sesleniyorum
aþk senle bir ömrün geri kalan kýsmýdýr sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.