gelincik toplamýþ dað etekleri
yaðmur daðýtan bulutlara aþýktý
çocuktu daha mevsim
çýplak ayaklarýyla
tanýþýrdý toprakla
özlem
insana ait deðildi
canlý ne varsa hayata dair
hepsinin sýðýnaðýnda mülteciydi
ellerin
suyun yataðýna daðýnýk sarý sýcaktý
çakýl taþlarý parmaklarýna týrnak
gelip geçenlerin
yüzlerini yýkardý
ah þahrud
bileklerinde görürdüm hayatý
uzaðýnda pimi çekilmiþ çýðlýk
saçlarýna bir soluk sürmek için
suyumun yataðýnda kývrýlýr akardým
çatlardý tohumlar
kurumuþ yapraklar üþürdü alnýmda
ucu olmayan yollarýn
bilmediklerimden gelirdi otobüsler
büyür, büyür ve geçerlerdi küçülerek
boynumda suskun aðaçlarýn gölgesi
fýrtýna kuþlarýyla aklýmý kaçýrýr
ceylanlarla inerdim yataðýma
ölürdüm her ezan vakti sana
besmeleyle doðrulan gezginin tespihiyle
dirilirdim dualarýna
ah þahrud
kavim göçleriyle
kýl çadýrlar kurulmuþ kýyýmda
masalcý adamlarýn tütün kokusuyla aðlardým
her uykuya dalan çocuk için güler
etekleri kirlenmiþ kadýnlar için susardým
herþey biraz ahraz
ben sana duyumsayan ýrmaktým
duyardým sesini
solu sevgili dolmuþ eþkýyalar
kýrýk bir demlikte
taþ üzeri demlerdi çayý
içim sen dolardýn
serilirdin rüzgarýn ýslýðýyla göðsüme
yýldýzlar kapanýrdý ansýzýn
gözlerimde soyunmuþ sularýn
karýþýrdý sularýma
öyküsü yarým bir eylül yaðmuruyla
dokunurdum sana
zaman geçmiþin artýðýný alýr giderdi
ben her anýyla vaktin
sana yaþam olur baþlardým
koyaklar savurur uçurumlara
uçurumlara tutunmuþ bir aðacýn
köküne sayardým seni
acýrdým kendi halime
yataðýma sýðmaz
düþlerle kanatýrdým sularýmý
ay düþerdi çiçeklerimin gözlerine
mercan denizlerin
gemileri geçerdi üzerimden
baþýmda dönen martýlar olurdu bulutlar
hasretine bir pus yakar
sisleri salardým yataðýna
ah þahrud
harflerin sesleriyle þiirler yazardým
her kelime senle ýslanýrdý
anlamý yoktu belki söylediklerimin
herþey yataðýmýn içinde
sana yanan sularýmdý
ayrýlýklar büyütemedim
senden gitmek için hiç gelemedim
ölümdü yalan, sedece ölümdü
ben öldüðüm zaman tekrar yaþardým sana
nemrutun taþlarýndan yumuþaktým
rüzgarýndan sert
kahýr aðýtlamýþ dudaklarda
çatlamýþ yangýnlardým
her seferinde suslarla sönerdim
ah þahrud
seyduna oldum yiðitlik aþkýna
kollarýma yürüdü kanayan puslu yokluðun
derinlerimde aðladým
sýðýmda sustum utandým
yar dedim serinliðine
ateþle yandý dilim
vazgeçmedim
ah þahrud
senden hiç vazgeçmedim
saðýldý bütün sularým
mevsimler dört duvar tünedi yüreðime
taþlarým, kumlarým, çamurlarým aðladý
bir kez seni görüp kurusaydým dedim
dedim ah kusarak devrana ýslak sevdanla
yandý sularým
yandý etim
yandý yataðým
daðlarý üzerime devirdi aþkýn
ben senden vazgeçmedim
vazgeçmedim sularýndan
ah þahrud
sevdandý bu rivayet
ben sana olan rivayetimden geçmedim
geçemedim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.