'gözlerimi resminle kandırıyorum!..

hiç görmediler gidiþini,
senin elvedalarýnla hiç tanýþmadýlar..


’susturmak zorunda kalmadým hiç!.. yakarýþlarýný..
ve saklamak, olmadýk yerlerde aðlayýþlarýný!..


ve sokak sokak;
seni arayacak zaman býrakmadým gözlerime,

’gözlerimi resminle kandýrdým!..

’hiç sensiz kalmadýlar,
anlamadýlar yokluðunu, sen hep varmýþsýn gibi baktýlar,
gözlerimden gidiþini zor’da olsa saklamayý baþardým..

ama;

yüreðim korkutuyor þimdi bütün organlarýmý..

iyice dayanýlamaz oldu yokluðun,
’yüreðim
anlamsýz anlarda bile ayaklanmaya baþladý,
endiþeleniyorum;
yeniden devrimler yaratmaya baþlayacak diye!..
yorulup senin sevgisizliðinden!..
gittiðini gözlerime anlatacak diye..

’çok korkuyorum; yüreðimden..

derinlerde bir yerde sakladýðý yokluðunu, saçarsa ortalýða diye!..

çünkü;
gözlerimi resminle kandýrýyorum..











Sosyal Medyada Paylaşın: