yeni doðan gecenin kýyýsýnda
kim bilir kim býraktý gövdeni
s/onsuz kadýn yitir kendini
kendi benliðinin soluðunda
/soluðumda gözü var gecenin/
ritm tutan rüzgarýn eþliðinde
yýldýzlarla raks et
kendi etine gömül
kendi yüreðine
mavi göðsünü göster dolunaya
ve uzaklara yankýlanan
dilsiz bir çaðlayan gibi
yum gözlerini
kendi sesine gömül
kendi bedenine
/gölgeni bile koru/
kuþatsýn seni bu tutkulu ateþ
yýka sevdasýz geçen ömürleri
suya hasret dere yataklarýna koþ
þarkýlarla süsle karanlýk geceni
perdelerini aç varlýðýnýn
baþka bir çýplaklýkta giydir kendini
kes sesini ya da gürültü çýkar
sevdiðin renkle boya düþlerini
/tozla, terle, kanla yoðruldum kolay ölmem ben/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.