kalbinde okyanus taþýyan bir kadýndý benim annem
ve ben O’nun gözlerinden
okyanuslar içen küçücük kýzýyým halâ…
yorgun ayaklarýma baktým önce
ve sonra kentin yorgunluðuna
sýrtýmý yaslayacak yorgun bir adam
bulurum belki umuduyla
yorgun yorgun süzdüm gözlerimi sonra bir süre
her þey kendini kaybedebilir!
hayaller
gerçekler
ve hatta þiirler!
ve her þey kendini bulabilir yeniden
bir ipin üstünde dansederken aheste
ya düþersin o ipten
ya da yürürsün hayallerine þiir gibi
gerçek adýmlarýnla
bir adam
yüreðinde dört kadýnýn imzasýný taþýyor
yürek deðil mübarek!
mansiyon ödüllü pansiyon!
“ve kadýnlar
bizim kadýnlarýmýz
korkunç ve mübarek elleriyle”
diyordu usta!
þimdi ellerimle yarattýðým
o korkunçluðu
yine ellerimin mübarekliðiyle yýkýyorum usulca
canýmýn tortusunu avuçluyorum dünümden
ki bugünümde
kucaklayabilmek için tüm çocuklarý
yine ve yeniden…
bir kedinin tüylerini arýyor ellerim
bu dilsiz halimle belki de
en çok bir kediye anlatabilirim çünkü
içimdeki sevgiyi
dokunmak kaygýsýz ve korkusuz
bugünsüz ve yarýnsýz
sadece hissetmenin o müthiþ doruðunda
aþkla, umutla…
bir kadýnýn kalbine okyanus taþýyan küçük kýzýydým
ve annem
gözlerimden okyanuslar içiyor halâ rüyalarýmda!
12:30/25.12.2014/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.