Bir uçak geçiyor tepemden.. Gürültüsü içime içime iþliyor.. Ardýndan bakýyorum.. Keþke içinde bende olsaydým diyorum.. Bende gitseydim, benden gidenler gibi ardýma bakmadan, Kimse sevgileri yanýnda götürmüyor, bir bavula týkýþtýrýp nasýlsa… Vedalar yýldýrýr insanlarý, Kimse almaz kollarýna vedalarýný.. Vapur saatini kaçýrma telaþý gibi hayat, Bir arabanýn son sürat dibe dayanmýþ hýzýnda yaþam.. Ve sürüklenen yürekler ardýn sýra, Çay istiyor caným, zeytin, peynir, ve simit karper yanýnda.. Bir solukta yemek belkide, doymuþluða ermek en azýndan, Mideme hissettirmek derdim kimbilir.. Ben yemedim sen ye misali.. Bir yosun kokusu buram buram burnumda, Denize karþý ince belli bir bardaða yarenlik isteði, Elbetteki yanýnda mis gibi tavþan kaný bir çayla, Fonda içli bir þarký, mutlaka zeki müren olmalý, Þarkýmý ? Bilmem onuda zeki mürene sormalý, Vakit hayli geç oldu.. Akþamýn sefaya durduðu, Keyfe keder her þeye dem vurduðu, Vakit hayli geç oldu… Hey garson, þuraya tek kiþilik, ince belli bir çay çek.. Yanýnda varsa simit, ama mutlaka karperde olsun.. Yine uçak geçiyor tepemden, Kesin mahsus yapýyor bu uçak, Gidemeyenlere nispet yapmak beklide derdi.. Giden uçaklarýn ardýndan da su dökülmez ki.. Neyse gelir þimdi çayým içerim belinden tutup içli içli…
24/12/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
degaje8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.