MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

umut damlası
Mavi_Denizi

umut damlası



Ruhumun derinliðine iþleyen bir yolun,
Ne ilk ne de son yolcusuyum.
Aslýnda umudu tükenmiþ,
Bir hüzün yolcusuyum.
Bir elimde hüznün goncasý,
Bir elimde umudun son damlasý.
Ve damlarda çýðlýk çýðlýða,
Karanlýðýn sesi ürkütüyor bedenimi.
Üþüyor ruhum caddelerde.
Titreyen ellerim üþüyen yüreðimle yürüyorum,
Zifiri karanlýk yolda.
Rüzgar uðultusuyla inliyor sokaklar,
Kara toprak beyaz örtü örtmüþ üstüne.
Seni arýyorum kalabalýk bir yalnýzlýðýn içinde.
Daha da öfkeleniyor karanlýk ve yalnýzlýk.
Gece lambalarý karanlýk saçýyor,yeryüzüne,
son umut damlasý dökülüyor ,
Beyaz örtüye bürünmüþ kara topraða.
Yoruluyor yürek yoruluyor beden,
Yarým kalýyor aþkýn matemi.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.