Seninle göz göze geldiðim anda
Ýçimde çiçekler açar sevdiðim
Bir yaným yaz olur, bahar bir yanda
Ruhum kanatlanýr, uçar sevdiðim
Bu ne güzelliktir, hayran eylersin
Ýrem Baðlarý’ný seyran eylersin
Düðün dernek kurar, bayram eylersin
Gözün gönle neþe saçar sevdiðim
Ýster gerçek, ister düþümde olsun
O bakýþýn her an gönlüme dolsun
Seni arayanlar, kâlbimde bulsun
Gönlüm, ’Kal!’ der, kapý açar sevdiðim
Güne gün ekledim, seni bekledim
Aþkla hasretini kâlbe yükledim
Azalan yanýmý senle denkledim
Bu gönül gözüne düçâr sevdiðim
Gittin de gelmedin, ona yanarým
Hayâl mi gerçek mi, düþe kanarým
Gün batar, ay doðar, seni anarým
Yârden ayrý düþen, göçer sevdiðim
Göz gözü okursa, söze ne hacet
Bakýþýn nâr iken, köze ne hacet
Aþk bir yokuþ yolsa, düze ne hacet
Seni seven, serden geçer sevdiðim
Verdiðimiz sözler yerin bulmadý
Kurduðumuz hayâl gerçek olmadý
Sana düþen gönül, murad almadý
Kendi benim gibi naçâr sevdiðim
Felek gözümdeki yaþtan utansýn
Sendeki göz ile kaþtan utansýn
Baþýmda dikili taþtan utansýn
Mezarým da güller açar sevdiðim
Dinmiyor gözünden kâlbime çaðrý
Kâlbimin içinde tükenmez aðrý
Aktaþ çile çeker, yanmaz mý baðrý
Bu ömür nafile geçer sevdiðim
Þaban AKTAÞ
22.12.2014