GOOGLE EARTH

bir dost, gördüm bu gün,
eski, tanýdýk bir dost,
saçlarý aðarmýþ,yaþlanmýþ,
baktý bana, üzgün,üzgün.

oturduk, biraz dertleþtik,
hasret giderdik,hal hatýr sorup,
sýra geldi, memlekete,
sorma dedi o dost,
biz de !
herkes gibi,çoluk çocuðun arkasýna takýldýk,
geldik ,yaban elere yerleþtik.
zar zor, geçinip gidiyoruz iþte.

neden, dedim sordum,
herkes göçtü dedi, memleketten,
kalmadý, bizler gibisi artýk,
biz de çýktýk, memleketten,
ben de artýk yalnýzlýktan býkýp çocuklara takýldýk.
dedi, o dost gözleri yaþlý,yaþlý.

gelmiþti aklýma, oracýkta,
ve ayrýldým,yola koyuldum,
geldim eve, oturdum þiire koyuldum,
oturdum, bilgisayarýn önüne,
tam yazacaktým,memleket hasretini,
bir de,ne göreyim, google earth
google earth’ý görünce, durdum,
ve þehir, þehir gezinip durdum.

sanal alem de, olsa,
Edirne’de gezdim, Selimiye’yi,
seyreledim, Kýrk pýnarýnda yaðlý güreþini,
tattým beyaz peyniri, yedim üstüne gaziler helvasýný,
bindim uçaða,
dadaþlar diyarý, Erzurum Kars’a uçtum.
güzeldi, sarma kadayýfý,
güzeldi, çeþit,çeþit dolmasý,
otcamlý, deri peyniri kaþarý,
yiðit dadaþlarýný,cirit oynarken seyrettim.
ora kadar gitmiþken, uðramak olmazdý Artvin’e,
zor çýktým kývrým, kývrým yolundan þehrine,
þehir deðil de,bir kartal yuvasý sanki,
zümrüt yeþiliydi, yaylasýnda güreþ tutardý boðasý,
ata barý,yaþlý genç her kuþaðýn uðraþýsý,
bir güzel, yaylalar gezdim,yoðurt yedim süt içtim.

Gümüþhane’de, Çoruh nehrinde,tatdým
rafting denen, su sporunun tadýný,
dadaþlar þehri,Sivas’ta tanýdým tarihi,
gördüm çifte minareyi, gezdim kaleyi,
ve de, Atatürk’ün müzesini gezdim,
oradan mevla þehri Konya’ya inip,
mevlana, þemsi ziyaret ettim.
sertavul’ dan indim, Göksu vadisine,
limon bahçelerinden, geçip vardým,
akdeniz’in, yeþil incisi Ýçel’ine.
dediler, buranýn lagosu çuprasý meþhur,
bol,bol limon sýk bak tadýna,
onu tadarken, geldi üstüne cezeryesi,
yer kamadý yemeye, Anamur’un muzuna.

Adana da þalgam içip, geçtim güney doðuya,
Munzur çayýnda tuttular, ala balýðýn al beneklisini,
içirdiler, sularýn buzlusunu,
halay çeken yiðitler gördüm,doya,doya,
gezip hisettim,Anadolu kokusunu.

geldim memlekete, tanýmak mümkün deðil,
deðiþmiþ her yer ,sokaksa bizim sokak deðil,
ev bizim ev deðil, ne yeþil kalmýþ,
ne de oynadýðým, yer kalmýþ,
dikilmiþ yerlerine, kat ,kat apartmanlar,
bizim köhne ev, arada sýkýþýp kalmýþ.

her þehirde,hüzün doldu yüreðime,
görmesem de,doldu boþaldý gözlerim,
aðlamaktan kan oturdu,gözlerime,
þiir yazamadan,kapanmýþtý gözlerim.

a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın: