mavinin çıkmazı
içine düþtüðümüz yalandýr görünmezliðimizin
ama kaçtýðýmýz doðrudur gerçeðimizden.
gizli bir elin dokunuþu mu
ya da bir uzaklýðýn gözle görülmez oluþu mudur?
her yolun kendimize çýkmazý.
karþýmýza çýkan her sapa ayrý bir unutkanlýk taþýr
ve ayrý bir aldanmýþlýk ekler
geçmiþimizin kahýr yüklü tasasýna.
hep olduðumuz yerdir
kendimizde tutuklu sandýðýmýz derinlik.
ayýr kendini gözlerini diktiðin uzaklardan
kendine çýkan yollarda bir iniþ bul daðlarýn düzlüðünde
serpilen bir dalýn filizlendiði anda ki heyecaný duyumsa
yinele tüm umudunu en umutsuz anýnda bile
tamam, oldun sen ayrýlýklarla.
ah ki bir hiçliðin sessiz sarmalýndayýz
bir uzaklýða taþýnýr düþlerimiz
ulu bir aþkýn þefkatiyle.
bilmem kaçýncý çýrpýnýþtýr bu
bilmem bu kaçýncý kulaç özgürlüðe.
meriç aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.