Dilber-i şaşa
Ahh...Þu dilber-i þaþa aþtý benim cürmümü,
Yiyerekten tüketti nazenin þu ömrümü.
Eyledi yerle yeksan gönlümdeki tahtýný,
Karartsýnlar onunda benim gibi bahtýný.
Ben ki: yar deyince þu sinesi parçalanan,
Sen ki: ardan habersiz, tenhalarda harcanan.
Ýrin diye dökersin verseler aþk þarabý,
Talan olmuþ gönlümün bana kaldý harabý.
Aþka fiyat biçmiþsen gönül hangi yoldadýr?
Ara, feza-i zulmet, belki aklýn ordadýr.
Gel artýk yar-i dilber bu illerde naçarým,
Sen yoksan bu gönlümü ben kimlere açarým.
Yaz alnýma yazýmý, eyle kalem kaþýný,
Dey elin gamlý yüze sil gözümden yaþýný.
Bu gam-ý þahýn yolu, kimdir konup göçeni?
Ben aþkýn yanmýþ külü, sensin yakýp geçeni?
Þu divane Mecnun’un çöllerine muhtacým,
Boðuldum yaþlar ile belki bundan hicabým.
Misali yar yar çeker, eller göðe yöneli,
Hiç gülmedi gülmezde yar yönüne döneli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.