İstanbul Ve Yüreğim
Ýstanbul ve yüreðim yere batanda
Kardeþ sevgi saðanaðý Ayasofya da
Sen yaðmura ben sana teslimim
Býrak unutkanlýðýnda uyuyayým
Bana yakýþtýðý an kadar dolma bahçende
Daha kokusu çýkmamýþken topraða düþen çiðin
Vur týrnak aralarýndaki acýyý Babýâli yokuþunda
Ayak tabanlarýnda uyurken yedi tepe
Çay filizi gözlerinde sürgünler deriyor ellerim
An’da yüceldi baþým Arz’a deðdi deðecek Aydos’tan
Boðaz içini gezsem balýðýn mürekkepli karnýnda
Altýn boynuz doldurur muydu gözlerimi
Ve asil deðilse kan damarda
Yürek mürekkebi tutabilir miydi yerine
Her aðladýðýmda avuçlarýna abu hayat diye
Asýl üþüyendim gül hanemden gittiðinde umutlar
Üþüten sendin geldiðinde umutsuzlukla
Ve seninle susarak da konuþurum ey sevgili
Oysa þakaðýma dayanan namluda bile
Çaresizce çok sevmiþtim hayal kahvemden
Haydar paþaya kaçýncý veda ediþ sendeki hele
Vedalar çare deðil ayrýlýða silmedikçe yüreðin
Karadeniz bir taka yanaþtýrýr kýz kuleye habersiz
Beklersin Selimiye’nin kýrmýzý panjurlarý ardýnda
Ýçmek için geliþini yalnýzlýðýn hasretini kana kana
Ne aðlarsýn yüzümün öteki yarýsý gibi gülüþlerle
Her gün meydanlarda seni bulmanýn acýsýyla
Galata da rekorlarý egale ediyorum kendimde
Kulak týkayýp senden evveli atan kalp seslerine
Asýyorum taklitçi kýz kuleyi gözlerinden ýssýz gecede
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.