LİLA YOLCULUKTA (17 )

pýlýmý pýrtýmý toplayýp gidiyorum buralardan Lila
bir banliyö trenine yerleþeceðim
nasýl olsa beslerim kendimi
yiyeceðim bir dilim peynir
bir dilim ekmek

zaten hiçbir þeyi hazmedemiyor midem
kýrkýndan sonra insanda bir sindirim sýkýntýsý
geçmiþten midir nedir bilemem

hem yedik yedikte ne oldu sahi
tabak dolusu çerezleri
manav Muhittin’in çürük waþingtonlarý
zengin ettik herifi

bundan sonra artýk tek baþýma
mahalle dedikodularý
dizlerim karnýma çekik
küflü bir battaniye üzerinde
vagon köþesinde sallanýrken
özleyeceðim elbet sizleri
kalmýþ az da olsa içimde sevgi tohumlarý


an gelecek gelincik tarlasýndan da geçecek bu tren raylarý Lila
bir film sahnesi gibi
uzatacaðým kafamý camdan dýþarý
rüzgar örerken saçlarýmý
aralarýnda kýrmýzý uður böcekleri

ama inanmazsýn haykýrmayacaðým
aðlamayacaðým
öyle salya sümük
güzelliðime yazýk
aferin anlamýþsýn kýymetini diyeceksin
Lila kolay deðil
üstüne kocaman ,kocaman bir gençlik

dað eteklerinden geçeceðiz salýna salýna
lavanta kokularý vuracak genzimizin dibine dibine
Irmaklar diz boyu ýslatacak beyaz bacaklarýmý
dolanýrken ayaklarýma kum taneleri

bazý geceler soluklanacaðýz bir kaya kenarýnda
iki çalý çýrpýdan yangýn ateþ
en çok bir tavþanýn sohbeti mutlu edecek beni
kolumun kenarýna yaslarken kolunu
“küstüm birine haberi yokmuþ” diyecek
ah be Lila
karanlýkta gözlerim görmezken yüzünü
peþime düþecek
bir tavþanýn gölgesi


Gülnur Ateþoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: