düþler var yokluða kürek
ah’lar var ki kalbe mil çeker
bir hýçkýrýk öksesi kilitlenir
gözyaþý saçaklarýna
fýrtýnanýn uçurduðu damlar
sam yellerinin kuruttuðu filizler
kasým sonu, aralýk baþý yorgunluðu
yalnýzlýk- þarap tadýnda yýllandýkça
ah! yýkýlasý duvarlar
camdan kanatlarýmý ettiniz- tutsak
karanlýk iþte… kördüðüm
gülün elini kolunu baðlayan
sýrrýna erilmez mavidir okyanuslar
zamansa her zaman uçarý
aldý gitti hayalleri de rüzgârlar
özgecil dertlerle hüzünlenir günler
kumdan nehirlere akar - aþk
saðýmda solumda gölgeler
ruhumu yýkayan bulutlar akþamcý
bir bilinmeze doðar ölü kelebekler
kasým sonu, aralýk baþý yorgunluðu
boynumda inciden sýra sýra zincirler
ah! yýkýlasý duvarlar…
camdan kanatlarýmý ettiniz - tutsak
önümde
arkamda sisten kaleler
ateþ zindanlarýnda söndü mumdan çiçekler
gümüþten bir tepside sunulan
pembe bir yalan varlýðým
gerçeðin
masal penceresinde hayalim
þimdi uzak bana yakýnlar
yokluðun hancýsý kalbim
kasým sonu, aralýk baþý yorgunluðu
camdan kanatlarým nerede?
ah! yýkýlasý duvarlar…
ayþe uçar
18-12-2014