ne zaman bir melek kanat çýrpsa
sokaklar yolunu þaþýrýr
rüzgârýn çarptýðý kapýlarýn birinin gözü kör olur
duvarlar yabancýlaþýr baktýðý pencereye
kimse sevemez yatýya gelen misafirin aðýrlýðýný
limon kokusunun uçuçuluðu kadar havalý olmasa da
gül suyunun yýkadýðý eller
biraz mahçup biraz huzursuz
pudralanmýþ lokum tadýnda dudaklar
sararmýþ solmuþ
biz hazýr deðiliz gülo
yonca sessizliðinde döþeklere atýlan yorganlara
karanfil ýslaklýðýnda koklaþmalara
hiçbir zaman