Biliyor musun?
ben senin özleminde
platonik sevginde
ve görmediðin gözlerimde aþk oldun
Bilmediðim hýrçýnlýðýný, tutmadýðým ellerin sakinleþtirdi.
yudum yudum içtiðim hasretinde ram oldum, dön oldum, kalan oldum.
Býrakmadýn.
Yalnýzlýðýmda ki hep öyleydim sevgili
sen yokken yanýmda
ama dalgýn dalgýn bakarken duvarlara
beynimde seni ressam edasýyla tasavvur ettim
resimlerimi karaladýn
Zifiri karanlýkta
kara karýncanýn ayaklarýyla
hayallerime
sessizce geliþlerini gördüm
duvarda beliren anlýk suretinde
bir anda belirip kayboluþuna kandým
anlamadýn
Haberin yok ama
ruhumda varlýðýnýn
nakýþ nakýþ güzelleþtiðini gördüm
hiç demedin ama
seviyorum diye
buðulu sesinde aþk olup
bir gül gibi
ince ince kanatýldým
görmedin!
Biliyordum
sana kavuþamayacaðýmý
biliyordum
gözlerine bakamayacaðýmý
biliyordum
ellerini artýk tutamayacaðýmý
Sende beni biliyor muydun?
nerden bileceksin
anlatmadým ki…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.