özledim çok özledim
ya sen gel ya da ben öleceðim..
…
sevdiðim, seni bilmez ki bu þehir
hiç görmedi seni
beni tanýr bilir,
her taþýn altýndan çýkan
herþeye karþý çýkan..
bu þehirde
renkler korkar geceden
gece umursamaz ve hain vururken yoksulluða
bilmez ki
bir tek gözlerin var usumda..
sahilinde dolaþamadýk elele
çamlýðýnda koklayamadýk denizini
martý seslerini dinleyemedik kayalarýndan
seviþemedik kýzgýn kumlarýnda
anlamaz bizi bu þehir
bizi birlikte hiç görmedi
gel hadi..gel..
bu þehirde
masalar titrer aniden
emekçinin sofrasýna üþüþür böcekler
ve kelimeler
ne zamanki eyleme dönüþecek olsa
iliklerine kadar susar þairler!
sensiz yüreðim çok tenha,
kalabalýklar mý.. bakma sen onlara,
kendi dünyalarýnda her biri
oysa sensiz köþedeki sokak lambasý
gel hadi.. gel..
ister gece ol rüyalarýmda
ister gündüz ol kavgamda
ister dize ol þiirlerime
sadece gel, yeter ki gel..
…
bak yine dava arkadaþýmý hatýrladým
ki halklarýn gamzesine
özgürlük iliþtirme hayalimiz
uzak bir düþ gibi gözükse de
halen dipdiri..
…
diyeceðim þu ki
ister kitap ol bak gözlerime
ister menekþe ol
kokun sinsin saçlarýma
ister sadece rüzgar ol sevdiðim
ve es es es
senli/sevdalý baþýma..
gel hadi.. gel,
gelirken gülüþünü de al gel...
-eninde sonunda tüm þehir fýsýldayacak;
seninle yürüdüðüm her dakikanýn, ömrüm olduðunu-