sevgilim

yýkýlan her evin altýnda
ölü bir vaftiz çocuðu durur
daraðacýnda ise boynu bükük
günah çýkaran solucanlar var
uðraþýrým benden aþk çýkmaz

gök kubbesinde
güneþin delik kalbinden
her sabah bana uzanan
hezeyanlarýn becayiþidir aþk
tenime sarýlýrým uyanmam

kendinden biliyor hali
gelenin gideceði yerdir bahtý
gözyaþýndan umulan hayýr
sonunda bir ayrýlýk türküsü
hele söyletene de bakýn

sazlar kirleniyor
nazenin kýzlarýn ellerinde
tellerinde kopuyor sesi
gözlerine düþen notalarýn
sol anahtarýný ver

ömür dediðin senede gün
deli dað kýrlangýcý sevgilim
dönüp duruyorum etrafýnda
paylaþtýðýmýz kadar büyük
hala ayrýldýðýmýz anki yük








Sosyal Medyada Paylaşın: