...//
Duydum ki güneþi göz bebeklerine hapis etmiþsin
Ne den üþüdüðüm belli oluyor sevgili.!
Günlerdir evine ekmek götüremeyen bir babanýn
Evde aç bekleyen çocuklarýnýn kaygýsý kadar büyüktü sensizliðim
Esmer bakýþlarýmda demlenip
Ýçime düþen yalnýzlýðým kadar acý
Solumda yatan yokluðunun sýzýsý
Ýki dudak arasýna sýkýþýp kalan sözcükler kadar yavan
Geceyi kuþanan kimsesizliðimin soðuk duvarlarý
Nefes aldýkça saðdan, soldan üstüme yürüdü
Ýçim ürperdi, tüylerim diken diken
Ellerim deðil de
Þu imansýz yoksunluðunda
Gözlerim ve yüreðim üþüdü.!
Gün oldu sözlerin döküldü kuruyan sen yanlarýma
Filiz verir mi bilmem
Bakýþýnýn esmer uðultusunda
Kirpiðimden süzülüp yüreðe damlýyorsa emeðim
Kuruyup, savrulan hayal döþeðinde
Sol yaným vurgun yatýyor
Þu gözlerine hapis ettiðin güneþi gönder
Etme yar.!
Zamansýzdý reva gördüðün zül
Böyle olmamalýydý
Hangi yöne dönsem
Nereye gitsem
Yolum sensizlik...
ASMER0Z-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.