Savrulup Durmaktayım, Hazanımda Rüzgârdan

Sararmýþ yaprak gibi düþmüþüm’ de dalýmdan
Savrulup durmaktayým, hazan vakti rüzgârdan
Ne bir dost ne tanýdýk, gelip gitmez yanýma,
Gam dolu þu yüreðim, oldu en son bin parça,
Savrulup durmaktayým, hazanýmda rüzgârdan.

Yorgunum hazanýmda, soraným yok halimi
Sarardým soldum birden, çekmekteyken derdimi
Ne bir dost, ne tanýdýk, gelmez oldu yanýma,
Gam dolan þu yüreðim, oldu en bakýn bin parça,
Savrulup durmaktayým, hazanýmda rüzgârdan.

Ömrümün baharýnda, küsmüþüm’ de hayata
Dertliyim þimdi artýk, þu geldiðim hazanda.
Her aným çilem olmuþ güldürmeyen zamandan
Dertliyim zaman denen býkmýþým’ da canýmdan
Savrulup durmaktayým, hazanýmda rüzgârdan.

Ömrümün son zamaný, dargýn gibi kadere,
Küsmüþüm çok çektim’ de, ben aðlarým halime.
Hiç kimse sormaz iken, gelip bir gün derdimi
Hazandan bir gün gibi, hissettim de, kendimi
Savrulup durmaktayým, hazanýmda rüzgârdan.

09 Aralýk 2014-12-09
Ahmet Yüksel Þanlý er
Antalya






Sosyal Medyada Paylaşın: