Bir adamın orospu'sunun, bir de senin kokunu inan bilmediğim !.. yüceak
Bir adamın orospu'sunun, bir de senin kokunu inan bilmediğim !..
Ah ! be kahpelik, bu kadar mý ucuza düþün?
Sýradanlýk, mahremiyeti yerle bir eder, yani, yalanmýþ ne varsa yaþadýðýmýz. ne varsa söylediðin, ne varsa hissedilen, kýsacasý herþey, her þey yalanmýþ.
Ya, karþýndaki saf, Anadolu çocuðu garip? bu kadar geç mi anlamalýydý, bu kadar çok mu baðlanmýþ olmalýydý, neden, neden baþýnda deðil de þimdi? o’muydu yüreðine seçtiðin oyuncaðýn ?..
He kurban, geçip giden zamanlar, yitik umutlar gelir mi geri? ’’kuytularda ýssýzdým, kocaman dünyamda yapayalnýzým, çaresizim, karanlýk ve tükenmiþlik içindeyim, sýkýldým, boðuluyorum’’ dediðinde nasýl da inanmýþtým !..
Sustum, söyleyemedim, bu kadar yalaný, inci dizer gibi nasýl diziyorsun, diyemedim, inandým, içim aðlýyordu, ama görme diye, bir damla gözyaþý dökemedim.
En zor anlarýmda bile, ’’Seviyorum’’ demeyi adam gibi bildim, sözümün arkasýnda durdum, hatta, asla demekten de çekinmedim, topraðýn kokusunu, havanýn, isyanýn, iþkencenin, direniþin, börtü-böceðin, çiçeklerin kokusunu hepsini bir bir çektim içime...
Üzgünüm kahpelik, bir adamýn orospu’sunun, bir de senin kokunu inan bilmediðim !.. Atilla Yüceak Ekim 2014 #Araþtýrmacý_Yazar_Þair Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.