Nafaka arýyordu göklerde, bulutlara deðecekti sanki elleri Umudun durgun gölleriydi daldýðý, düþse parçalanacaktý Bileklerindeki titreyiþlere hükmetti bir an, korkaktý dilleri Dudaðýnda yarým bir ýslýk, vedaydý þimþekle birlikte çakan Acýmsý bir tadýmdý mutluluk, ölümdü ona derinden bakan
Kimi saraylarda mutsuzdu dolaþýr iken, kimi güneþi avuçlardý Gönlündeki yükü boþaltýrdý sýcacýk bir yuvada, geceleri aðlardý Eskimiþ mevsimleri biriktirirdi delik cebinde, yokluða yanardý Bilmezdi ömürsüz ve baþýboþ yangýný, ay ýþýðýnda tütün sarardý Yaðmurda yýkardý saçlarýný, sessiz çýðlýklarla içten içe kanardý
Her inilti aðrýyla baþlamazdý oysa, sözcükler kýnalý bir umuttur Göðsümde kanlý bir býçak hayat, hüzünlerin derinliði soyuttur Renkli bilyelerle seviþir düþlerde çocuklar, öyküler somuttur Bulutlarla seviþir bir adam, gözyaþlarýný hep rüzgâr kurutur Döner devranýn garip çarký durmadan, bir gün onu da öðütür
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.