Sonbaharýn ilk günü denizin suretiydin Ne mavi ne yeþildi gözlerin Mavi desem deðildin Yeþile eðretiydin Uzaklara dalardýn. Þiirler eskitirdin...
Güz sancýsý gibiydi benimde bakýþlarým. Rüzgarlara aþina Mavi desen uzakta... Güz sancýsý zamanlar Hare çatlaklarýmda... Bir yazýn sonundayým Bir yolunsa baþýnda... ... Yandý parmak uçlarým Nice yanlýþ zamanda Daha iyileþemeden Sana dokundu sonra. Saklambaçta kaybolan masum bir çocukmuydum? Evcilikte þýmaran sahte. bir prenses mi Sen miydin beni bulan Þiir kokan o ses mi ? Bu anlamsýz viranda Anlamlý tek nefes mi... Herkes kadar korkaktim Hiç kimse kadar cesur Sense biraz herkestin Birazcikta hiç kimse. Bir camýn buðusuydun Þehrin puslu sabahý.. Bir dostun merhabasý Bir sevgili elvadasý Özlem, umut, mutluluk O duygular hallacý Bir þehrin yabancýya En içten hoþ sefasý...
Ýþte gidiyorum sevgili ilk defa þehrinden. Kaç saklambaç býraktým Geri de bilemeden. Ellerim ellerinde daha iyileþemeden.
Sarsýldým sonra birden Ayrýlýrken maviden Ben miyim dedim yanlýz? Aþk diye dimaðýna Rüyalarý nakþeden... (Hazal)
Sosyal Medyada Paylaşın:
-HZL- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.