Metafor

Bak, geceden gündüze nasýl akar gökyüzü
Bitmez, hüznün þarkýsý, karanlýk kucaðýnda
Söylüyorum her sabah, her sabah uyanýnca
Ah geceden gündüze nasýl akar gökyüzü

Yarý açýk gözlerim gerisiyse kapalý
Yüreðimde bir korku, dün geceden yamalý
Rüyalarýn yükü var bilinmezmiþ hamalý
Ah geceden gündüze nasýl akar gökyüzü

Iþýk almýþ, kor almýþ, tüm geceyi nur almýþ
Benim serseri ruhum rüyalara takýlmýþ
Bütün efkarlar þimdi þu zihnime yayýlmýþ
Ah geceden gündüze nasýl akar gökyüzü

Her soruya bir cevap bir cevaba bin soru
Korkular ikliminde ruhumun metaforu
Hangi ateþ yakabilir sönmüþ olan koru
Ah geceden gündüze nasýl akar gökyüzü

Ve gece sönüyorken, en yokuþ yerde düzü
Buldum hatýralarda o eski sözümüzü
Karanlýkta acý var gecelerde karanlýk
Ah geceden gündüze nasýl akar gökyüzü
Sosyal Medyada Paylaşın: