Hayata dipnotlar düþüyorum, Akrebin dakikalarý onikiden vurduðu Uzak kýþ akþamýnda. Ölü serçelerin sýcaklýðý var avuçlarýmda Yarým býrakýlmýþ þiirler ceplerimde Ve saklanmýþ tren biletleri… Bir öykünün öznesiydim eskiden, Þimdi ise eksiltili cümlelerde üç nokta Daðýlmýþ pazar yerlerine benzerdi çocukluðum , Alacakaranlýkta öldürülmüþ ceylanlar Yatardý yüreðimin çýkmazlarýnda Geçmiþten kalan düþ defterleri Yarým bir sigara gibi atýlmýþ yola Fotoðraflarý ortadan yýrtýlmýþ aþk, Unutulmuþ bir arkadaþ adý, yaðmurlarý çalýnmýþ bir nisan ikindisi… Ve iþte yaþadýðýmýz yalnýzlýðýn altýn çaðý Çoktan mezata çýktý çocukluk düþlerimiz. Hayattan öðrendiðim ilk ders; Aslýnda hepimiz yalnýzýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülnar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.