Ýçimde küçük çocuklar büyütüyorum
Kucaklarýnda seni getirsinler diye
Kaç gündür görüþmüyorum kimseyle yüz yüze
Kimseyle oturup içmedim bir fincan çay
Nasýl bir yürek yangýnýysa bu
Ýçimde yanan kocaman bir þehir
Birikmiþ bir öfkenin suküneti olmuþum
Yaþýyorum suya sabuna dokunmadan
...................
............
Elbette konuþacaðým sýram gelince
Ýstemez miydim yaþamak aþklarýn en yücesini
Rüzgârlar getirsin kokunu
Tomurcuða dursun güller
Ýstemez miydim hiç solmasýn maviliði Karadeniz in
Kendine çekilmiþ bir gökyüzünde
Sýrtýmý sýrtýna
Gözlerimi gözlerine yaslayýp
Anlatmak bir gemici masalý
Bir bardak çay deminde
Hayat geçiyor benden
Gezdiðimiz sokaklar kurþuna diziliyor
Özlemek düþmüþ yüreðime
Ümitler müebbet
Uykular karartýyor yorgun gözlerimi
Nöbetini tutuyorum sensizliðin
Bir avuç þimdi uykularým
Rüyasýný özlediðim geceler hâkim hayatýma
Aðlasam gerçeði açýða vuracak gözlerim
Oysa adýn geçer hâlâ þeceremin geçtiði her yerde
Sýðýndýðým her yer adýnla anýlýr
Senden yanadýr çektiðim her kahýr
Çýkýp gitsem de kendimden
Gidemiyorum senden
Baþladýðým türküler yarým
El eder senli hayaller uzaktan
Nemli bulut eksik olmaz gözlerimden
Bir elim seni yazýyor camlara
Bir elim siliyor
Bitmiþim tükenmiþim anlatýlmaz biçimde
Yaprak gibi dal gibi büyüyorsun içimde
Halimi anlatamam yazsam þiirle roman
Yüreðim prangalý günlerim darma duman
Sanma ki aðlýyorum dileniyorum aman
Bil istedim acýyý geçirmiyor muþ zaman