Neden se geceler hiç gecikmiyor bu þehirde
Yüzüne benzeyen bir hüzünle geliyor
Siniyor akþamlarýma
Söndü ya yüzümde ýþýk
Bundan sonrasý gece
Tek ve sessiz
Kaynayan bir kazan gibi fokurduyor göðsüm
Sis basar sularý yükselir yüreðimin
Ve çatýktýr kaþlarým bir kilit gibi
Bu gece de þeddelidir yalnýzlýðým
Ýçimden kayýp þehirler geçiyor
Aklým nicedir firarda
Ýçimde kýyametler kopuyorsa
Boþuna deðildir elbette çýldýrýþým
Kapadým telefonu da
Hazýrým eksik yanlarýmla tüm yalnýzlýða
Artýk uzaktan gelen müziði de dinlemiyorum
O hep yalnýzlýk þarkýlarý söylüyor zaten
Kendi türkülerimizden habersiz
Tarafým belli þimdi
Acýdan yanayým
Zaten hayatý da yananlarýn aðzýndan öðrendim
Oysa ne çok isterdim gözlerimi açtýðýmda
Önce sen karþýla beni bakýþlarýnla
Unutmuþum iþte senin de etten kemikten olduðunu
.............
........
....
Ulan yalnýzlýk kanserden de betersin
Beter
Sorana daðlarýmý duman almýþ diyorum
Kuruttuðun çöl yaným sende kalmýþ diyorum