Gözlerini Unutmak İçin Daha Kaç Şiirin Katili Olmalıyım

Kýyametten önce
Gözlerinden kovulmuþluðumda
Gördüm amel defterimi..
(K)ayýb bir gecenin içinde
Seni unutur gibi yapýyorum,
Dudaklarýmda ifþa ediliyor susuzluðun.
Kaskatý kesilen yalnýzlýklar iliþiyor,
Sonra da ayak uçlarýmdan
Ense köküme kadar yürüyen
Ýnce bir yokluk.


Yaþayan bir ölü olduðun için
Günahkar gövdene
Tek bir mezar taþý bile
Merhamet etmeyecek.
Duvaðý hiç öpülmemiþ düþlerime
Saçlarýndan bir daraðacýný reva görürken
Ýçinden kaldýrdýðýn cenazelere
Suni teneffüslerin bile yetmeyecek.
Kör bir býçaðýn ucunda guslettiðin
Tuzu eksik yaralarýmdan
Kutsuyor beni küflü bir intihar.
Sonra da bir yetim serçe öpüyor
Ýman tahtamda saklý kuraklýðýmý.

Yokluðunu tekzip ederken
Bir teþekkür borçluyum sana;
Bana yalnýzlýktan ölünmediðini
Ve yokluðuna inat yaþanabileceðini
Yüreðime öðrettiðin için.

Son bir cümle býrakýyorum
Gözlerinin ardýna.

Sahi,
Gözlerini unutmak için
Kaç þiirin katili olacaðým daha ?
Ki,
Harflerimi azledip
Dudaklarýmý kendi içimde reddeyim...

11 Aralýk 2014

Sosyal Medyada Paylaşın: