Ateþe soyunmuþ ,bir kibrit çöpü dedi önce Varlýðýný inkar eden bir aðaç kökü Kendini beyaza boyayan bir zenci dedi Kadýn
Kahrýndan ölmüþ kocaman bir þehir Kul olunan kaldýrýmlar Tapýlan ateþler
’ A þ k ’ dedi Kadýn
Bu nasýl masal diye kükredi Tanrý
Süt düþ’ünü yerinden söktü Kadýn Ucuz rüyalar gördüm Tanrým dedi Çerden çöpten vefalar Çay bardaklarýn da hiç gelmeyen misafirler gördüm Çok kitap okudum ama senin indirdiðine inandým dedi
A þ k dedi K a d ý n
Yoksa sende mi
Yarattýðýna inanmýyorsun Tanrým
Ebru Kryl
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Kryl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.