MUTEBER BİR YALNIZLIK

Kýþýn tam da ortasý
Gecenin bir yarýsý
Vakit geçmiþ oldukça
Muteber bir sessizlik
Yakarken için için.
Telaffuzu imkânsýz onca duygunun seyri
Teferruata gerek olmadý hiçbir zaman
Bilen bilir zaten içinden geçeni.

Muteber bir yalnýzlýk
Azýcýk hoþ görü
Kanýksamýþ olsam da
Dile gelmez tek bir serzeniþ
Biraz berduþ heceler
Biraz efkârlý þu dizeler.

Korunaklý ve ýþýltýlý bir dünyanýn
Çoktan kapanmýþ perdesi
Sýký sýkýya üstelik
Iþýklar sönmüþ hepten
Ýzbelerde gölgeler
Sýðýndýðým o taþ duvarlar.

Sessiz ve öfkeliyim hiç olmadýðým kadar
Yeminler dizdim ardý ardýna
Sustum ve aðladým hunharca
Yol yordam bilmez olmuþ iken
Konuþsam ne fayda.

Romanýn tam ortasý
Sonu belli çoktan
Oysa yazdýðým onca hikâye
Gerçek sandýðým onca parçalanmýþ hece.

Bir insan, bir duygu
Tüm kaygýlarým diz boyu.
Açmadýðým nice kapalý kutu
Ýçinde saklý onca duygu bin bir huylu.
Soluk benizli adam
Hey sen, söyle bu da mý yalan
Dilerdim gerçeðe dönse bu rüya
Kimim ya da ne çoðunun nazarýnda.

Kýlý kýrk yarmýþ olsam da
Son seçenektin arda kalan
Siyah bir gecenin örtüsü
Onca yalaný gizlerken.
Bu da son rüyaydý iþte
Hepten nihayete eren.
Son dilek, son sevda
Siyah artýk tek renk
Dünyamý kaplamýþken boydan boya.

Sosyal Medyada Paylaşın: