AĞIZ AÇTIRMAK
Bir nefeste iki can, uzak sanma ölümü
Ecel bir gün senin de; kapýný çalar tak tak!
Herkes zarara aðlar yatalak, yaþlý neyse
Genç ve âni ölümler; insanlarý eder þok.
Dayalý, döþeliyken yok oldu birden odam
SÝSÝ ile ESET’in; zulmün yapmadý Saddam
Putunu yaptý/taptý; dünü katleden adam
Bana masal anlatma; boþ laflara karným tok.
Yaydýnýz yeryüzüne onca nefreti, kini
Katletiði insanlar çoktan geçti yüz bini
Islah adý altýnda ifsat eyleme dini
Tâmiratçý deðil de; tahrifatçý gayet çok.
Ýlim ile irfanla yarýþmasýn diyorsan
Ýnsanlar küs kalsýnlar, barýþmasýn diyorsan
“Din; dünya iþlerine, karýþmasýn” diyorsan
Ne iþi var dünyada; olur mu hiç böyle hak?!
Sofralý velîme mi yemek/içtirmekte ne?
Ýnsanlarýn gönlüne, bidat saçtýrmak da ne?
Onca hurâfelerle, “aðýz açtýrmak” da ne?
Üçü/beþi/yedisi; kýrký/elli ikisi yok...! YOOK, YOK…!!!
10/12/’14
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.