Hey Hazal’ým! Çipil gözlü Hazal’ým hey! Saklambaç oynadým da Mazinin arka bahçesinde demin, Seni sobeledim ilk. Böðrüme yapýþtýn, yakan top gibi… Tahta topaç gibi, baþýmý döndürdün.
Çýkýp geliversen de ah! Iþýl ýþýl misketlerimi avuçlayýp, Çamura savursan yine. Ziyaný yok, Ben de evciðini bozardým… Alamazsam hýncýmý, Bez bebeðinin saçýný yolardým.
Huyun kurusun sümüklü Hazal! Mýzýklama bak yine, N’olmuþ yedi yaþýnda deðilsem? Kýrk yedimdeyim inkâr etmem. Ama sen de Gözlerimin çevresindeki kýrýþýklara, kanma… Sakalýmdaki üç beþ aký da þahit tutma… Aldanma Hazal; Ne yedi yaþýndan eksiðim Ne yedi yaþýndan çoðum Yüreðimle, ruhumla… Bak, iþte çocuðum.
Hey darý püskülü saçlým! Hey çýrpý bacaklý Hazal’ým! Koþ da gel maziden hadi Bir cebimde misketlerim, Bir cebimde senelerim… Anýnda sokakta biterim. Hele ki bir çaðýr, karga sesli Hazal’ým; “Sadi, pabucu yarým… Çýk dýþarýya oynayalým.”
18.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
sadi atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.