gelip, seni sordu sevgi melekleri bana bir telaþ,bir telaþ.. ve ne vaatler ne vaatler cennet elmalarýndan tut da huri kýzlarýna.. muhteþem çiçeklerden kainatýn boþluðuna serpilmiþ galaksilere ve sonsuza kadar zenginlik nereyi istersem gezecek miydim bilgeler bilgesi mi olacaktým ne vaatler ahh ne vaatler.. ne istersen al, söyle yerini.
ahhh ben... ben, en güzel olanýný öyle bir yere öyle bir yere saklamýþtým iyi ki tutup da ellerinden götürüp özümün en derin yerine yatýrmýþ ve üzerine mor güller sermiþtim simsiyah saçlarýndan ayak parmaklarýna kadar söylemedim yerini onlara uyuyordun. aradýlar,taradýlar, vallahi bulamadýlar billahi bulamadýlar, gittiler. kaybettiler prenseslerini evrende.
Sen,bana kaldýn..
ahmetkarakaptan / 8 Aralýk 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karakaptan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.