Gökyüzü aðlama, Karanlýkta kalan benim, Dost olma gözyaþlarýma, Ýstemem.. Sen sabah güneþi basarken baðrýna, Ben yorgun adýmlar atacaðým; Kalp aðrýma.. Boynum bükük olacak, Düþlerim yetim.. Gülüþlerim yetim.. Gözlerim yetim.. Gökyüzü aðlama, Gözyaþlarým ayak ucundaki suluðada yeter, Üzerindeki topraða da...
Mert Kaplan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert KAPLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.