Debisi zayýf fýsýltýlara katýlýr
Nehirler gibi denize doðru akarak
Bir dev dalga yýrtar baðrýný
Sýfýr noktasýnda patlar çýðlýk
Masumiyet, bir buz kütlesi
Iþýða vurunca kendini
Kristal ki rengarenk
Týrnak içinde geçilir "kýsas"
Dönüþür damlalarla
Eriyerek
Bakara’da geçer þimþek
Bir anda yanar gözler
Þaþkýn, ürkek
Altýndan süt saðanlar
Günler kýrkýný çýkarýncaya dek
ilk düðmeden baþlayarak kilitlenir gömlek
Sessizdir çamur tufan sonrasý
Madenler ten uyuþmazlýðý çekmez
Birebir örtüþür Adem’le mayasý
Nasýr tutar kül rengi ufuklar
Kýsýrlaþan mezralarda nefesi terler kýsraklarýn
Çan seslerini emer gök
Ellere sýkýþtýrýlan
Mührü hiç açýlmaz sarý zarflarýn
Bakara’da tutuþturulur ateþ
Alevler pervaneleri cezbetmez
Bir parça etle dirilir ölü
Sürüler Tek Bir ’e þahitlik etmez
Ümit Seyhan