Günlere kýymetini veren kulun ameli
Rabbine ibadettir bu kýymetin temeli.
Cuma ne, Cumartesi, Pazar nedir bir düþün!
Ýnanan yüreklerin tesellisidir peþin.
Cuma günü Camiler müminlerle dolacak.
Kýymetini bilmeyen piþmanlýkla solacak.
Cumartesi Havra ’ya Museviler koþacak
Pazarlar Kilise ’de Ýseviler coþacak.
Dört kitabý hak bildik; peygamberler hakikat!
Ýnanmayan münkirler, derler buna: “Hamakat!”
“Aldanan kimdir?” dersek: Elbette, “Ýnançsýzlar!”
Onlara acýrým da burun direðim sýzlar.
Azýp sapmýþ münkire o “þiddetli ateþ” hak…
Tövbekâr olan kulu Hakk baðýþlar muhakkak.
Rabbin bilirken seni; sen, Rabbini bilmezsin.
Beþ vakit davetlere kulak týkar, gelmezsin.
Sanýrsýn ki dünyaya kazýk çakar, ölmezsin…
Ahretin için günü beþ vakide bölmezsin.
“Ölüm ardýnda hayat yoktur” diye, bin eymân
Edenlerin nefsine, asla yoktur bir emân!
Bin yýl ömrün sonunda hatýrlatýldý Peyman;
Dünyaya sultan iken, O Hazreti Süleyman.
Her günün kýymetini ayrý bil, mümin kardeþ!
Musallaya varýnca beþ vaktindir sana eþ.
Muhacirim, söylerim sözüme ömrüm adar.
Yok kýymet-i harbîsi ömrümün tövbe kadar.
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
07.12.2014 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.