Biz bizimle ne güzel, biz bizimle ne hoþtuk…
Maziyi orda koyup cem ‘an âtîye koþtuk.
Maziden ders almadýk; bu hâl ile bomboþtuk…
“Týngýr elek, týngýr tas…” Lâkin hoþtuk, sarhoþtuk...
Biz bu hoþluk içinde dolanýrken âlemde
Birileri durmamýþ yol kat etmiþ ilimde
Bizler sulh-ü salâhý hapsetmiþken kelâmda
Ýlim ehli huzurda bizler yine elemde...
Ne yapsak ne eylesek... Nasýl varsak salâha?
Mecalimiz var mý ki ulaþmaya felâha?
"Oku!" demiþken Ýlâh, biz direndik Ýlâha.
Cahil cesaretiyle kapýldýk biz belâha...
Diliyorken Rabbimden milletime inayet;
Belimizi kýrmakta, bin bir türlü hýyanet.
Halâs için müminler bizden beklerken medet;
Âlem bize inandý… Biz, Allah’a emanet!
Mustafa KÜTÜKCÜ
-muhacir bozkurt-
01.12.2014 – DENÝZLÝ.
(¹)Belâh: Büyüklenmek, kibir.