Bir tuhaf insaným ben, Ne sizlerden biriyim, Ne ötekileþtirmeye çalýþtýklarýnýzdan, Ne de öbürleri ya da diðerlerinden biriyim. Sadece kendim olarak "Ben"im.. Koþulsuz, beklentisiz ve ölümden bile güçlü sevgi ile severim.. Baþým sýkýþýnca inandýrmak için ölüme dair yeminler etmeyenlerden, Nefret duygusunu beslemeyenlerden, Kin gütmeyenlerden, Tehdit savurmayanlardan, Dostlarýmý küçük menfaatler için satmayanlardan, Duygularýmý mantýðýmýn yerine koymayanlardaným. Hem sýradan herhangi biriyim. Hem de herhangi biri olamayacaðýmý hissettirecek kadar özel biriyim. Hiç tanýmadýðý birinin acýsýný yüreðinin derinlklerinde hissedenlerden, Bitmeyen servetin itibar olduðunu düþünenlerden, Hayatta en önemli yatýrýmýn insanlýk adýna olduðuna inananlardaným. Her yere düþüþümde yeniden kalkabilmenin mutluluðunu yaþayanlardan, Her yeni gün ile yine yeniden baþlayanlardan, Nefes alabiliðim için kendimi þanslý sayanlardan, Ve tüm açmazlara raðmen hâlâ ne olduðunu bilmediði o masmavi umutla yaþayanlardaným... sunasancak 07/12/2014 13:25 Kocaeli Sosyal Medyada Paylaşın:
sunasancak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.